به نقل از «اقتصاد آنلاین»

می دانستید این «عیب ها» شما را دوست داشتنی کرده است؟

تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۰۳۳۴۶

5 عیبی که شما رو دوست داشتنی میکنه ! ۱- زود شرمگین می شوید: 2- سفره دل را زیادی باز می کنید: ۳- دوست دارید در مورد دیگران حرف بزنید: ۴- دست و پا چلفتی هستید: ۵- زیادی صادق و رک گو هستید: 5 عیبی که شما رو دوست داشتنی میکنه !

به گزارش اقتصاد آنلاین، شاید فکر کنید مردم شما را با وجود عیب هایتان دوست دارند نه به خاطر آنها.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما برخی از خصوصیات که عیب می شمارید ممکن است بیشتر از آنچه تصور می کنید جذابیت داشته باشند.

این هم پنج عیب که شاید مایل باشید پذیرای آنها شوید؟

۱- زود شرمگین می شوید:

نشانه های شرم زدگی اغلب بیش تر از رویدادی که سبب ساز آن بوده است مایه خجالت می شوند. بعضی آدم ها این نشانه ها را چندان خفت بار می دانند که به جراحی پناه می برند تا عصب های مسئول سرخ شدن و عرق کردن را نابود کنند. اما شرمزدگی هرچند هم که برای خود آدمی ناخوشایند باشد برای آدم های دیگر خالی از جذابیت نیست. در مجموعه پژوهش هایی، شرکت کنندگانی که با یادآوری موقعیتی ناراحت کننده بیشترین نشانه های شرم زدگی را بروز دادند به چشم ناظران همراه تر، قابل اعتمادتر و بخشنده تر جلوه کردند و ناظران علاقه بیش تر به وقت گذرانی با آنها نشان دادند.

شرم زدگی، به جای آنکه نشانه ضعف یا فقدان مهارت های اجتماعی باشد، گویی نشان از این دارد که شخص برای روابط خود ارزش قائل است و احتمالا وفادارتر و قابل اطمینان تر است. افراد مستعد شرم زدگی به ویژه می توانند شریک های خوبی در عشق باشند، چون به نظر می رسد احتمال بی وفایی در آنها کمتر است.

2- سفره دل را زیادی باز می کنید:

گفتن ندارد که زیاده روی در دادن اطلاعات شخصی به افراد نامناسب و در مکان های نامناسب می تواند فاجعه باز باشد، و نداشتن هرگونه صافی اجتماعی بی تردید دردسرساز می شود. اما گرایش به زیاده روی در گشودن سفره دل همیشه هم بدترین کار نیست اگر پای برقراری رابطه های تازه و استحکام دوستی های موجود در میان باشد. بنا بر نظریه «قدرت نفوذ اجتماعی»، یکی از راه های مهم برای ایجاد دوستی و صمیمیت آن است که آرام آرام اطلاعاتی درباره خودمان به دیگری بدهیم. لازمه رسیدن از حرف های بی مایه به بحثی درست و حسابی پا گذاشتن به سرزمینی ناشناخته است. قرارگیری در موضع ضعف، هر چند که در لحظه وقوع آزاردهنده باشد، می تواند همان چیزی باشد که دیوارها را فرو می ریزد و امکان پا گرفتن رابطه ای صادقانه تر را فراهم می کند.

منظور این نیست که تنها با دادن اطلاعات شخصی به هر کسی می توان پیوندهای صمیمانه و ماندگار ایجاد کرد. اما آدم هایی که از قرارگیری در موضع ضعف ترسی ندارند به مدد گشاده رویی خود فرصت های بیش تری برای برقراری پیوندهای ارزشمند به وجود می آورند.

۳- دوست دارید در مورد دیگران حرف بزنید:

می گویند هیچ کس غیبت کردن را دوست ندارد. اما پژوهش ها نتیجه دیگری به دست می دهند. البته بی تردید برخی گونه های غیبت کردن زیان بار است، اما برخی حرف زدن ها در مورد دیگران به نوعی هشدار به مخاطب درباره افراد یا موقعیت های خطرآفرین است و نقش حفاظتی دارد. اطلاع رسانی درباره خنجر از پشت زدن به دوستان، خیانت همسران، یا کارمندان فاسد شاید بی اهمیت به نظر برسد، اما کارکرد مفیدی دارد- هم به سود قربانیان احتمالی است و هم مایه مهار سوءاستفاده گران آینده می شود.

این گونه گفت و گوهای «حمایت گرانه» با دیگران حاوی این پیام است که به آنها اهمیت می دهید و اعتماد دارید و می توانید به هم نزدیک تر شوید. البته با غیبت های ناخوشایند هم ممکن است احساس کنید (به شیوه «ما علیه آنها») به هم نزدیک تر شده اید، اما آن گونه نزدیکی بعید است دوامی داشته باشد. به ویژه اگر همه طرف ها پریشان بمانند که نوبت قربانی شدن آنها کی فرا می رسد. لازمه اطلاع رسانی «خوب» این است که بتواند شکل های سودمند و سرگرم کننده بی آزار را از شکل های مخرب تمیز دهد.

۴- دست و پا چلفتی هستید:

همه دیدند که جنیفر لارنس هنگامی که می خواست برای گرفتن اسکار بهترین هنرپیشه سال ۲۰۱۳ روی صحنه برود زمین خورد، اما همین سبب شد که او را بیشتر دوست داشته باشند. این حادثه درواقع او را از عرش به زمین آورد و به نظر رسید، با وجود قرارگیری در موقعیت سوپراستار، انسانی مانند دیگران است و می توان با او رابطه برقرار کرد. اگر از آنهایی هستید که ممکن است نوشابه را روی خودتان بریزید، حواستان به اثر غذا روی صورت تان نباشد، یا هنگام راه رفتن سکندری بخورید، ترسی نداشته باشید؛ هم لارنس و هم پژوهش های علمی خبر می دهند که این ویژگی ها شاید شما را نزد دیگران عزیزتر کند.

در نخستین بررسی پدیده ای مرسوم به «اثر زمین خوردن»، پژوهشگران به این کشف نایل شدند که شرکت کنندگان فردی را که روی خودش قهوه می ریزد، اگر از جنبه های دیگر شایسته باشد، بیش تر از فردی که این کار را نمی کند دوست دارند (چنانکه برای کسی چون لارنس رخ داد. این گونه لغزش ها می توانند به آدمی حالتی انسانی ببخشند، به ویژه در مورد کسانی که از جنبه های دیگر برتری دارند. تا زمانی که روی هم رفته آدم قابلی باشید، یکی دو خطا اینجا و آنجا سبب می شود دیگران با شما راحت تر باشند- و به احتمال زیاد خطاهای خودشان را هم بپذیرند.

۵- زیادی صادق و رک گو هستید:

صداقت زیاد ممکن است شما را به دردسر بیندازد، اما این را هم به مردم می گوید که می توانند مطمئن باشند با آنها روراست رفتار می کنید، حتی اگر حقیقت دردناک باشد. بنابر پژوهش ها، آدمی که به جای گفتن همان چیزی که دیگران دوست دارند بشوند، احساسات خود را صادقانه بیان می کند روابط رضایت بهتری با دیگران برقرار می کند و روی هم رفته خوشبخت تر است. صادق بودن در بیان احساسی که دارید شاید، نسبت به اینکه تظاهر کنید همه چیز خوب است، بحث های بیش تری به بار آورد، اما بیان احساسات منفی همیشه هم موجب خرابی روابط نمی شود، و برحسب موقعیت، حتی می تواند آنها را مستحکم تر کند.

شاید رک گویی در تمامی موقعیت ها و با همه آدم ها کار درستی نباشد- بسیار مهم است که بدانیم کجا باید حد را نگه داریم- اما آدم های روراست معمولا دوستان و همسرانی عالی از کار در می آیند، نه تنها به این دلیل که نمی گذارند از رفتار بد قِسر در برویم بلکه به این خاطر که هرگاه از ما تعریف کنند می دانیم از ته دل می گویند.

حالا تکلیف عیب های کم تر تحمل پذیرتان چه می شود؟ شاید آنها هم به آن بدی نباشند که شما فکر می کنید. پژوهش ها خبر می دهند که ما معمولا درباره آدم های محبوبمان پندارهای مثبت داریم، راه هایی پیدا می کنیم که در معایب آنها حُسن ببینیم. با گذشت زمان، این پندارها می توانند به واقعیت بدل شوند. به قول یکی از پژوهشگران، گویی عشق «بیش تر غیب گوست تا نابینا» و سبب می شود که آدم ها نه تنها بهتر جلوه کنند، که بهتر بشوند.

 

منبع: برترین ها

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: صداقت عیب ایراد پژوهش ها آدم ها بیش تر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۰۳۳۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای کار التماس نمی‌‌کنم

    اوهمچنین کارگردانی سریال آ‌ینه را که در دهه ۶۰ از تلویزیون پخش می‌شد وبسیار پرمخاطب بود، برعهده داشته است. لطفی در سینما نیز دو فیلم سرخپوست‌ها و پاک‌باخته را ازخود به یادگارگذاشته است.مخاطبان تلویزیون لطفی رابیشتر با سریال خانه به دوش و نقش اصلان به یاد می‌آورند. این هنرپیشه پیشکسوت تاکید می‌کند که نقش اصلان را به‌عنوان یک کاراکتر منفی و منفور با طنز و کمدی درآمیخته تا شخصیتی جذاب و ماندگار خلق کند. گفت‌وگو وخاطره‌بازی با غلامحسین لطفی و بیان برخی مسائل از زبان او برای اولین‌بار جذاب است و ماحصلش هم خواندنی. کارگردان وبازیگری که نیم‌قرن ازفعالیت‌های هنری‌اش می‌گذرد و با کوله‌باری از تجربه دارد قطعا خاطرات و ناشنیده‌های زیادی برای گفتن دارد.

این روزها چه می‌کنید؟
حدود ۱۰سال است که در قزوین زندگی می‌کنم و در این مدت فقط در فیلم نارگیل دو بازی داشته‌ام. اکثر مواقع در خانه هستم و فیلم می‌بینم، کتاب می‌خوانم و شعر می‌نویسم. از آن آدم‌هایی نیستم که بگویم چون تنها هستم، بنشینم و در و دیوار را نگاه کنم تا عمرم بگذرد. فیلم زیاد می‌بینم، در حدی که اگر بر بدن من تیغ بکشید به جای خون، فریم‌های فیلم بیرون می‌زند. 

شما در دهه ۷۰ و تا حدودی ۸۰ بازیگر به نسبت پرکاری بودید اما ناگهان خیلی کم‌کار شدید. چه اتفاقی افتاد؟ آیا خودتان در انتخاب نقش‌ها سختگیر بودید؟
اوضاع و احوال ساخت فیلم چند سالی است که خیلی بد شده. ۱۵سال پیش هم سر فیلمبرداری سریال بایرام، سقوط کردم و کمر و پاهایم دچار آسیب شد. از طرف دیگر، پیشنهادات زیادی داشتم اما دندان‌گیر نبودند. نقش‌های شبیه به هم را بازی نمی‌کنم. نقش باید متفاوت باشد. متأسفانه برخی ‌کارگردانان و تهیه‌کنندگان هم نقش‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که انسان تصور می‌کند اینها اصلا در دنیا و جامعه امروز ما زندگی نمی‌کنند. وقتی من بازیگر نقش را درک نمی‌کنم، چگونه می‌توانم بازی‌اش کنم؟! برای همین هم هست که خیلی از کارها با استقبال مردم مواجه نمی‌شوند.

با توجه به این‌که سال‌هاست کار نمی‌کنید، امرار معاش‌تان از چه طریق می‌گذرد؟
من استثنائا جزو کارگردانان استخدام وزارت ارشاد هستم و یک حقوق پایه دریافت می‌کنم، در صورتی‌که دکترای کارگردانی دارم. به هرحال، باهمین حقوق حداقلی کنار آمده‌ام.اگر طلب‌هایم دربازیگری‌ام را پرداخته بودند و پس‌انداز می‌کردم، الان میلیاردر بودم. 

در جایی خواندم که شما یک شهربازی و کافی‌شاپ در قزوین دارید. واقعیت دارد؟
نه، اصلا صحت ندارد. ۱۵سال پیش برای راه‌اندازی یک شهربازی اقدام کردم اماآن‌قدر برایم زدند که پشیمان شدم ورهایش کردم. 

سکونت در قزوین و دوری از تهران در فعالیت‌تان تأثیرگذار نبوده است؟
تهران هم که بودم بیشتر با تلفن کار می‌کردم. از آن بازیگرانی نبودم که هر روز در دفاتر فیلم‌سازی باشم و برای کار التماس کنم یا برای فلان تهیه‌کننده هدیه بخرم. اگر از گرسنگی بمیرم هم چنین کاری نمی‌کنم. معتقدم اگر خودشان به فکر من بازیگر بودند ارزش دارد، نه این‌که خودم را تحمیل کنم. دور از ادب و فرهنگ من هنرمند است. 

در کارنامه بازیگری‌تان نقش‌های متفاوت و ماندگاری دیده می‌شود اما مردم همچنان شما را بیشتر با نقش اصلان سریال خانه به دوش به یاد می‌آورند. 
اصلانی که من بازی کردم یک نقش منفی کاملا منفور بود. همیشه از نقش‌های منفی استقبال کرده‌ام چراکه می‌دانم در این نقش‌ها چیزهایی نهفته است که بازیگر می‌تواند ارائه کند. البته من اصلان را از قالب یک کاراکتر منفی خشن درآوردم و با طنز درآمیختم، طوری که وقتی او در دو سه سکانس نباشد، مخاطب دنبالش می‌گردد. بازیگر باید تلاش کند تا کارهایش برای مردم تکراری و یکنواخت نباشد. من نقش‌های متفاوتی ازجمله کارگر، پلیس، پزشک و...بازی کرده‌ام. در جوانی با یک ضبط صوت در پارک‌ها با مردم صحبت می‌کردم و ارتباط می‌گرفتم. دیالوگ‌های کارمندان بازنشسته را یادداشت و روی صحبت‌ها، لباس‌ها و حرکات‌شان تحقیق می‌کردم تا نقشم با واقعیت یکی شود. تمام توانم را برای نقش می‌گذاشتم. بازیگر نباید فقط دیالوگ را حفظ کند و کارگردان هم خوشش بیاید. باید برای نقش زحمت کشید. من به خودم سخت می‌گرفتم تا نقش به دل مردم بنشیند. مثلا وقتی نقش یک نمایشگاه‌‌دار را داشتم مردم فکر می‌کردند واقعا نمایشگاه‌چی هستم. با تحقیقات این کار را انجام می‌دادم. 

همین اواخرشبکه آی‌فیلم درحال بازپخش سریال خانه به‌دوش بود.به نظرتان چراباوجودگذشت۲۰سال این سریال باوجود بازپخش‌های متعدد، همچنان مخاطب دارد؟
نزدیکان من حتی سی‌دی این سریال را در خانه دارند. خانه به دوش یک کارگردان خوب مثل رضا عطاران داشت و انتخاب نقش‌ها در آن به درستی صورت گرفته بود. یک کارگردان آمریکایی می‌گوید اگر بازیگران درست انتخاب شده و سر جای خودشان باشند، ۸۰ درصد کار یک فیلم انجام شده است. در خانه به‌دوش هم هر کسی سر جای خودش بود. بیشتر سریال‌های قدیمی هم‌چنین وضعیتی داشتند. به‌نظرم در حال حاضر آی‌فیلم یکی از موفق‌ترین شبکه‌های تلویزیون است، چون سریال‌های قدیمی و خاطره‌انگیز را پخش می‌کند. البته من نقش‌های خوب زیاد داشته‌ام و فقط به اصلان محدود نمی‌شود اما مردم از اصلان خوش‌شان آمده و مرا با این کاراکتر می‌شناسند.

خودتان کدام نقش‌تان را بیشتر دوست دارید؟ 
در سال ۱۳۶۱که دانشجوی سال دوم بودم نقش مالکوم ایکس از رهبران سیاهپوست آمریکا را بازی می‌کردم که در سخنرانی کشته می‌شد.۴۵دقیقه در سخنرانی حرف می‌زدم. مرتب باید صدایم را بالا و پایین می‌کردم تا یکنواخت نباشد و مخاطب دلزده و کسل نشود. خودم این نقشم را خیلی دوست دارم. 

علاوه بر بازیگری، تجربه کارگردانی دو فیلم هم در سینما دارید. چرا روند فیلم‌سازی‌تان ادامه پیدا نکرد؟
فیلم ساختن پول می‌خواهد؛ باید تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار باشد. من الان هم مدام در حال نوشتن هستم و سناریو زیاد دارم. اجازه نمی‌دهم مغزم زنگ بزند. 

یکی از فیلم‌های‌تان پاک‌باخته است که اتفاقا فروش خوبی هم داشت. 
پاک‌باخته یک فیلم سفارشی بود. سوژه فیلم تکراری بود اما طوری ساختمش که تکراری به نظر نرسد. کار خوبی هم شده بود. آن زمان آقایان اکبر عبدی و علیرضا خمسه با هم قهر بودند. با فیلم پاک‌باخته آشتی‌شان دادم. این دو غول بازیگری در فیلم روبه‌روی هم بازی کردند. 
 
در تلویزیون هم سریال موفق آینه را کارگردانی کرده‌اید که در زمان خودش فوق‌‌العاده پرمخاطب بود. 
درهمه جای دنیا وقتی سریالی موفق می‌شود ادامه‌دار می‌شود ولی در ایران این‌گونه نیست و برعکس عمل می‌کنند. وقتی سریال آینه را می‌ساختم حتی پشت صحنه برایم مهم بود.درکارسختگیرهستم ولی درحال حاضر کسانی هستند که فرق قاشق وچنگال را نمی‌دانند و به همین‌خاطر دوست ندارم با آنها کار کنم. 

یکی ازبازی‌های ماندگار دیگر شما به فیلم پرده آخر بازمی‌گردد.حیف نیست که کارگردانی مثل واروژ کریم مسیحی فقط دو فیلم ساخته باشد؟
بالاخره همه ما یک دلیل برای کم‌کاری داریم.آقای کریم مسیحی دستیارآقای بیضایی بودند و کارشان درخشان و عالی بود. امیدوارم همیشه تندرست باشند. کارگردان و نویسنده درجه یکی هستند. حیف است که ایشان کنار گذاشته شوند و نتوانند کار کنند. هرازگاهی در فضای مجازی عکس من و چند همکارم را می‌گذارند و از بیکاری ما می‌نویسند اما الان با قاطعیت می‌گویم که کسی نمی‌تواند ما را کنار بگذارد و خودمان نمی‌خواهیم با هر شرایطی کار کنیم. 

در سریال شب روباه هم یک تیپ جدید و جالب از پلیس ارائه دادید. یک کارآگاه به شدت خونسرد که همیشه یک پاکت آلبالو خشکه در جیب داشت و به همه و حتی مظنونین تعارف می‌کرد. 
تا به امروز هیچ خبرنگاری حرف شب روباه رابا من نزده بود وبرایش مهم نبود.شب روباه یکی ازبهترین سریال‌های کارآگاهی است که نسخه سینمایی‌اش هم ساخته شد. یکی ازبهترین با‌زی‌هایم در نقش استوار سجادی شب روباه است. این سریال راخیلی دوست دارم.

میان کارگردانی و بازیگری کدام را ترجیح می‌دهید؟
هر دو را دوست دارم اما درحال حاضراولویت من،کارگردانی است.البته اگر پیشنهادخوبی هم دربازیگری داشته باشم قبول می‌کنم. 

شما با کارگردانان بزرگی مثل مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، واروژ کریم مسیحی، شاپور قریب و ... کار کرده‌اید. دوست داشتید با کدام فیلمساز همکاری داشته باشید و فرصتش پیش نیامد؟
دلم می‌خواست با مرحوم مهرجویی کار کنم که متأسفانه فرصت نشد. برخی ‌هنرپیشه‌ها شانس می‌آورند و با کارگردانان بزرگ کار می‌کنند. امیدوارم در آینده فرصت همکاری با فیلم‌سازان بزرگ را داشته باشم.